Deze week kwamen we samen weer voor een nieuwe uitdaging te staan: sneeuw. Een prachtig plaatje, ons land bedekt onder een wit laagje. Maar ook: wegen die onbegaanbaar zijn, auto’s die niet starten. Fietsen gaat vaak moeizaam. De veiligheid van onze medewerkers is belangrijk. Daarom kijken we, steeds in overleg met cliënten en hun naasten, wat moet en kan. We bieden in ieder geval de noodzakelijke, niet uitstelbare zorg.
Saamhorigheid
We zien veel creativiteit en saamhorigheid. Teams zoeken samen naar wat wel kan zodat ze er toch kunnen zijn voor cliënten. Daarnaast lopen medewerkers behoorlijke afstanden te voet om toch te kunnen werken en kijken ze onderling wie er in welke wijk woont. Dan hoeven ze niet ver te reizen en kunnen zo cliënten blijven helpen. Naasten en mantelzorgers tonen veel begrip en ook zij denken en helpen mee.
Uitdaging
Voor Kimberly van Espelo en haar collega’s uit het coronateam was het flink ploeteren. “Als regionaal team kunnen we niet alles lopend doen, we moeten dus wel met de auto op pad. Gelukkig hebben we vrijwilligers die ons ondersteunen als chauffeur. Afgelopen zondag waren de auto’s volledig ingesneeuwd. Samen met een collega heb ik geholpen om de auto’s sneeuwvrij te maken zodat mijn collega’s van de dagdienst op pad konden. Ze kwamen echt niet weg. We hebben enorm moeten graven. Ook tijdens de diensten liepen we regelmatig vast. We hebben ook wel kleine stukjes moeten lopen omdat de auto soms echt niet de straat in kwam. Het was een uitdaging maar met hulp van de chauffeurs zijn we de sneeuwdagen tot nu toe goed doorgekomen.”
Elkaar helpen
Dorien van Boekel, teamcoach bij woonlocatie De Weegbree, ziet ook hoe medewerkers bereid zijn om elkaar te helpen. “Een collega die van ver moest komen meldde zich af omdat het niet veilig voelde om door het barre winterweer de weg op te gaan. Heel begrijpelijk. Toen heeft een andere collega haar man wakker gemaakt om haar naar het werk te laten brengen. Ze nam de halve dienst over. En dat terwijl haar zoon jarig was! En de vader van een collega heeft bij ons op het terrein sneeuw geschoven. Hij was toch al in de buurt bezig. Dus toen mijn collega hem belde kwam hij direct ook maar even bij ons langs. Mooi om te zien hoe dat soort dingen spontaan ontstaan.”